25.02.2008
Założenia do projektu ustawy
o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
ważny cytat :"Ponadto proponuje się umożliwienie lekarzom przystępowanie do PES po raz piąty i kolejny aż do pozytywnego złożenia PES."
Wstęp:
Istotą projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty jest
wprowadzenie niezbędnych zmian w systemie kształcenia lekarzy i lekarzy
dentystów mających na celu wyeliminowanie narastających w ostatnim czasie
problemów dotyczących kadry lekarskiej, z których najważniejsze to:
- długotrwały proces kształcenia podyplomowego od momentu uzyskania dyplomu
wyższej uczelni do uzyskania dyplomu specjalisty, będący jedną z zasadniczych
przyczyn migracji młodych lekarzy,
- brak pełnej samodzielności zawodowej lekarzy stażystów i lekarzy rezydentów,
przez co najmniej kilka lat od zakończenia studiów,
- deficyt kadry lekarskiej, w tym specjalistów i obserwowane zagrożenie związane z
tzw. luką pokoleniową, przede wszystkim wśród lekarzy specjalistów,
- migracja lekarzy szacowana na podstawie liczby zaświadczeń potwierdzających
kwalifikacje uprawniające do wykonywania zawodu na terenie krajów Unii
Europejskiej, wydawanych przez samorząd lekarski.
Proponuje się, aby lekarz po uzyskaniu dyplomu ukończenia studiów medycznych i
zdaniu Lekarskiego Egzaminu Państwowego uzyskał prawo wykonywania zawodu.
Rozwiązanie powyższych problemów wymaga kompleksowych, kompatybilnych ze
sobą działań obejmujących zarówno zmiany przepisów prawnych dotyczących
kształcenia lekarzy i lekarzy dentystów jak również zmiany programów kształcenia
przed i podyplomowego. Ustawa o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza
dentysty stworzy podstawy prawne do wprowadzenia systemowych rozwiązań w w/w
obszarze.
2
Założenia ogólne:
Do najważniejszych zmian planowanych do wprowadzenia w w/w projekcie
ustawy należą:
I. Likwidacja stażu podyplomowego lekarzy i lekarzy dentystów i
umożliwienie specjalizacji w oparciu o tzw „umowę rezydencką” jak
największej liczbie absolwentów kierunku lekarskiego i lekarskodentystycznego
(ilekroć mowa o lekarzu, należy przez to rozumieć również
lekarza dentystę) – spowoduje to wcześniejsze wejście lekarzy w życie
zawodowe, zapewniając przy tym szybszy dopływ wykwalifikowanej kadry
do systemu ochrony zdrowia.
II. Wprowadzenie do ustawy zasad przeprowadzania Lekarskiego Egzaminu
Państwowego (LEP) i Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego
(L-DEP) oraz ustawowe uregulowanie uprawnień lekarzy, którzy posiadają
ograniczone prawo wykonywania zawodu, a także wprowadzenie
rozwiązań prawnych mających na celu zlikwidowanie barier utrudniających
lekarzom, którzy nie zdali w pierwszym terminie LEP lub L-DEP podjęcia
tymczasowej pracy do czasu pomyślnego złożenia w/w egzaminu.
III. Wprowadzenie tzw. modułowego systemu specjalizacji z jednoczesną
likwidacją podziału specjalizacji na podstawowe i szczegółowe. Moduł
podstawowy powinien zawierać treści uniwersalne dla grupy specjalizacji,
jak również wybrane zagadnienia obecnie nauczane w trakcie stażu
podyplomowego (m.in. obowiązkowy kurs i egzamin z dziedziny
ratownictwa medycznego). Moduł specjalistyczny, bezpośrednio związany
z przedmiotem specjalizacji, powinien zawierać wiedzę ściśle
specjalistyczną.
IV. Uregulowanie ustawowe warunków i zasad akredytacji jednostek
prowadzących specjalizację/staże kierunkowe, mające na celu
zapewnienie właściwej jakości kształcenia specjalizacyjnego, a
jednocześnie zwiększenie liczby miejsc szkoleniowych. Zmiana warunków
uzyskiwania akredytacji oraz znaczące uproszczenie procedury uzyskania
akredytacji do prowadzenia specjalizacji powinny doprowadzić do
zwiększenia liczby miejsc szkoleniowych i udrożnienia systemu, co stanowi
3
obecnie zasadniczą barierę do podejmowania specjalizacji w wybranych
dziedzinach medycyny.
V. Zmiana przepisów dotyczących przyznawania miejsc szkoleniowych na
dane postępowanie kwalifikacyjne do specjalizacji lekarskich –
przyznawanie i rozdział rezydentur na poszczególne województwa i
dziedziny przez Ministra Zdrowia oraz uruchamianie wszystkich
pozostałych wolnych miejsc szkoleniowych przez właściwego wojewodę.
VI. Uregulowanie ustawowe obowiązków i praw oraz zasad powoływania
kierowników specjalizacji - między innymi wprowadzenie możliwości
powierzenia funkcji kierownika specjalizacji lekarzowi specjaliście
zatrudnionemu w oparciu o umowę cywilnoprawną (tzw. „kontrakt”).
VII. Uregulowanie ustawowe zasad opracowywania programów
specjalizacji, mające na celu zapewnienie wysokiej jakości kształcenia,
jednocześnie dostosowanie tych programów do dokonujących się zmian w
systemie ochrony zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem podziału na
moduł podstawowy i specjalistyczny.
VIII. Uregulowanie ustawowe zasad przeprowadzania Państwowego
Egzaminu Specjalizacyjnego (PES); umożliwienie lekarzom,
przystępowanie do PES po raz piąty i kolejny aż do pozytywnego złożenia
PES (określenie okresu, w którym możliwe będzie zdawanie PES, zostanie
przesądzone po konsultacjach społecznych). Ograniczenie PES do dwóch
części: testowej i ustnej (likwidacja egzaminu praktycznego).
IX. Zróżnicowanie uposażenia rezydenta w zależności od etapu stażu
specjalizacyjnego i dziedziny specjalizacji (co jest już przedmiotem obecnej
nowelizacji ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty).
X. Wprowadzenie procedur monitorowania systemu specjalizacji, kontrola
realizacji przez jednostki uprawnione programów specjalizacji, jak również
prowadzenie obowiązkowych szkoleń dla osób pełniących funkcje
kierowników specjalizacji.
XI. Wprowadzenie zasad wynagradzania członków Państwowych Komisji
Specjalizacyjnych (PKS).
4
Założenia szczegółowe:
I. Likwidacja stażu podyplomowego
1. Stan obecny
Lekarz, lekarz dentysta otrzymuje prawo wykonywania zawodu po zdaniu LEP/LDEP
i zaliczeniu stażu podyplomowego. Lekarz stażysta przez 12-13 miesięcy
pracuje pod nadzorem innego lekarza zanim uzyska samodzielność zawodową.
Należy zaznaczyć, że w części jednostek prowadzących staż podyplomowy
szkolenie nie jest rzetelnie realizowane. Lekarze stażyści w okresie stażu posiadają
„ograniczone prawo wykonywania zawodu”, wskutek czego pracują pod nadzorem
opiekuna stażu. W świetle uregulowań ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty,
uposażenia lekarzy stażystów są pokrywane ze środków budżetu państwa, a ich
wysokość jest niższa niż średnie uposażenie w gospodarce. Także ten element
stanowi istotne ograniczenie rozwoju zawodowego oraz społecznego tej grupy
lekarzy.
2. Proponowane zmiany
1. Planowane jest zniesienie zawartego w art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o zawodach
lekarza i lekarza dentysty, zwanej dalej „ustawą”, obowiązku odbycia przez lekarzy i
lekarzy dentystów stażu podyplomowego w celu uzyskania prawa wykonywania
zawodu lekarza lub lekarza dentysty.
2. Kompatybilnie do tej zmiany planowane jest uchylenie w art.5 ust.5 ustawy oraz
dodanie po art. 5 e art. 5 f regulującego przesłanki do uzyskania przez lekarza
ograniczonego prawa wykonywania zawodu. Ograniczone prawo wykonywania
zawodu będzie wydawane absolwentom studiów w celu umożliwienia podejmowania
pracy do czasu uzyskania prawa wykonywania zawodu po zdanym egzaminie LEP
lub L-DEP oraz obywatelom innych państw członkowskich Unii Europejskiej w celu
odbycia stażu adaptacyjnego lub złożenia testu umiejętności.
3. Wprowadzenie powyższych zmian wymagać będzie odpowiednich zmian m. in.
także w art. 6, art. 6a, art. 7, art. 10, art. 11, art. 14, art. 19 ust. 1 ustawy oraz zmiany
tytułu i treści rozdziału 3. Dotychczasowy tytuł rozdziału 3 „Staż podyplomowy”
otrzyma brzmienie „Lekarski Egzamin Państwowy, Lekarsko-Dentystyczny Egzamin
Państwowy”.
5
3.Skutki społeczne
Likwidacja stażu podyplomowego spowoduje:
1) wcześniejsze wejście lekarzy w życie zawodowe, zapewniając przy tym
szybszy dopływ kadr do systemu ochrony zdrowia.
2) corocznie uczelnie medyczne opuszcza około 2500 lekarzy i 850 lekarzy
dentystów. Likwidacja stażu spowoduje, ze w pierwszym roku po wejściu w
życie znowelizowanej ustawy liczby te będą dwukrotnie większe, bowiem
prawo wykonywania zawodu będą mogli jednocześnie otrzymać lekarze po
stażu podyplomowym i lekarze bezpośrednio po studiach.
4. Skutki finansowe.
Przygotowanie likwidacji stażu podyplomowego wymaga wcześniejszego
dofinansowania uczelni medycznych związanego z koniecznością zmiany programów
i standardów kształcenia w celu przeniesienia najistotniejszych elementów stażu do
kształcenia przeddyplomowego w szacowanej wysokości 35 mln zł rocznie.
Zakładając, że likwidacja stażu obejmie lekarzy, którzy rozpoczną studia w roku
akademickim 2009/2010, dofinansowanie uczelni powinno obejmować lata 2010-
2016, w których będzie studiował pierwszy rocznik lekarzy nie objętych stażem
podyplomowym. W kolejnych latach środki dotychczas przeznaczane na staż
podyplomowy powinny być kierowane na realizację zmodyfikowanych,
upraktycznionych programów kształcenia. Na rok bieżący na realizację stażu
podyplomowego zaplanowano 148,6 mln zł.
II. Wprowadzenie do ustawy zasad przeprowadzania LEP i L-DEP oraz
ustawowe uregulowanie uprawnień lekarzy, którzy posiadają ograniczone
prawo wykonywania zawodu
1. Stan obecny
Obecnie art.15 ust. 3 ustawy stanowi, że LEP i L-DEP organizuje i przeprowadza
Centrum Egzaminów Medycznych działające przy ministrze właściwym do spraw
zdrowia we współpracy z wojewodą. Zasady przeprowadzania w/w egzaminów
określa rozporządzenie w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty
6
oraz regulamin przeprowadzania LEP i L-DEP zatwierdzony przez ministra
właściwego do spraw zdrowia.
2. Proponowane zmiany
Konieczność uregulowania zasad przeprowadzania LEP i L-DEP w ustawie,
dotychczas zawartych w aktach wykonawczych, wynika z obowiązujących zasad
stanowienia prawa.
Art.15 oraz nowo dodane art. 15 a – 15 e w nowym brzmieniu regulować będą
zasady przeprowadzania LEP i L-DEP. Przewiduje się wprowadzenie następujących
uregulowań w tym zakresie:
1. Lekarz składa LEP albo L-DEP, w okresie do 5 lat od ukończenia studiów.
Warunkiem złożenia egzaminu po upływie tego terminu będzie odbycie
przeszkolenia, na zasadach określonych w ustawie.
2. Ustawa doprecyzowuje, iż LEP i L-DEP organizuje i przeprowadza Centrum
Egzaminów Medycznych, zwane dalej „CEM”, działające na podstawie odrębnych
przepisów, w sposób określony w regulaminie przeprowadzania LEP i L-DEP.
3. Rozdział 3 ustawy będzie ponadto określał częstotliwość i miejsca
przeprowadzania LEP i L-DEP, jego formę, sposób przeprowadzania, a także sposób
opracowywania, przetwarzania, dystrybuowania, przechowywania testów i pytań
testowych w sposób uniemożliwiający dostęp do nich przez osoby inne niż
uczestniczące w ich opracowywaniu, przetwarzaniu, dystrybuowaniu,
przechowywaniu.
4. W art. 15b, art. 15c ust. 4 oraz art. 15d planuje się wprowadzenie przepisów
dotyczących komisji egzaminacyjnych powoływanych na każdą sesję egzaminacyjną,
w której przeprowadzany jest LEP i L-DEP, przewidujących między innymi, że:
1) członków w/w komisji egzaminacyjnej powołuje i odwołuje dyrektor CEM po
uzyskaniu akceptacji ministra właściwego do spraw zdrowia, natomiast kandydatów
do komisji zgłaszają dyrektor CEM, rektorzy uczelni medycznych i uczelni z
wydziałem medycznym, wojewodowie i okręgowe rady lekarskie,
2) przewodniczącym komisji egzaminacyjnej jest przedstawiciel dyrektora CEM,
7
3) Dyrektor CEM wyznacza spośród członków komisji egzaminacyjnej zespoły
egzaminacyjne, z zachowaniem reprezentatywności wchodzących w jej skład
podmiotów,
4) warunkiem uzyskania pozytywnego wyniku LEP i L-DEP będzie, tak jak obecnie,
uzyskanie co najmniej 56% maksymalnej liczby punktów z testu. Wynik egzaminu nie
będzie stanowił decyzji w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego,
5) lekarz będzie mógł wnieść do dyrektora CEM merytoryczne zastrzeżenia do
pytania testowego, w terminie 3 dni od dnia złożenia LEP albo L-DEP. Zastrzeżenia
do pytania testowego będzie rozpatrywała, w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia
ich wniesienia, komisja powołana przez dyrektora CEM spośród osób, których
wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowego rozpatrzenia
wniesionych zastrzeżeń. W przypadku uznania zastrzeżenia dyrektor CEM określi
maksymalną liczbę punktów za dany egzamin z pominięciem punktu za pytanie,
wobec którego komisja uznała zastrzeżenie,
6) lekarzowi, który złożył LEP albo L-DEP z wynikiem pozytywnym CEM wyda
świadectwo złożenia LEP albo L-DEP, w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia
jego złożenia,
7) lekarz, który nie złożył LEP albo L-DEP, albo złożył LEP albo L-DEP z
niesatysfakcjonującym go wynikiem, będzie mógł przystąpić ponownie do jego
złożenia w innym terminie. Za LEP albo L-DEP składany po raz czwarty i kolejny lub
składany w języku obcym lekarz ma ponosić opłatę. Wysokość opłaty ustali dyrektor
CEM na podstawie kosztów ponoszonych w związku z przeprowadzeniem LEP i LDEP.
Opłata nie może być wyższa niż 25% przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw za ubiegły rok, ogłaszanego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Opłata ta ma stanowić dochód budżetu
państwa,
8) członkom komisji egzaminacyjnych przysługuje wynagrodzenie za udział w
posiedzeniu komisji w wysokości nie wyższej niż 10% przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, a także zwrot kosztów
podróży i zakwaterowania oraz diety na zasadach określonych w przepisach o
należnościach przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
8
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju,
9) proponuje się, że lekarz który posiada ograniczone prawo wykonywania zawodu
może wykonywać zawód lekarza wyłącznie pod nadzorem lekarza posiadającego
prawo wykonywania zawodu lekarza albo lekarza dentysty,
Uprawnienie do wykonywania zawodu przez lekarza posiadającego ograniczone
prawo wykonywania zawodu obejmuje:
- przedmiotowe i podmiotowe badania pacjenta oraz udzielanie porad lekarskich po
konsultacji z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu lekarza,
lekarza dentysty;
- wydawanie, po konsultacji z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu
lekarza, lekarza dentysty, zleceń lekarskich;
- wydawanie, po konsultacji z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu
lekarza, lekarza dentysty, skierowań na badania laboratoryjne oraz inne badania
diagnostyczne, z wyjątkiem badań wymagających metod diagnostycznych i
leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta
- samodzielne stosowanie, na zlecenie lekarza posiadającym prawo wykonywania
zawodu lekarza, lekarza dentysty, metod diagnostycznych i leczniczych, których
praktyczna umiejętność została potwierdzona przez tego lekarza;
- wykonywanie wspólnie z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu
lekarza, lekarza dentysty zabiegów operacyjnych oraz wspólnie stosowanie
metod leczniczych i diagnostycznych;
- prowadzenie, pod nadzorem lekarza posiadającym prawo wykonywania zawodu
lekarza, lekarza dentysty, historii choroby i innej dokumentacji medycznej;
- udzielanie informacji o stanie zdrowia pacjenta, po skonsultowaniu z lekarzem
posiadającym prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty treści tych
informacji;
- zlecanie czynności pielęgnacyjnych;
- w stanach nagłych do doraźnego podanie lub zlecenie podania pacjentowi leków,
a jeżeli są to leki silnie albo bardzo silnie działające - po zasięgnięciu, w miarę
możliwości, opinii jednego lekarza.
Lekarz posiadający ograniczone prawo wykonywania zawodu nie jest uprawniony
do wystawiania recept oraz wydawania opinii i orzeczeń lekarskich.”.
9
5. Przewiduje się, że minister właściwy do spraw zdrowia, określi w drodze
rozporządzenia:
1) wykaz dziedzin medycyny oraz zakres problematyki uwzględnianej przy
opracowywaniu pytań testowych LEP i L-DEP,
2) szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania LEP i L-DEP, w tym terminów
i sposobu składania przez lekarza zgłoszenia o przystąpieniu do LEP albo L-DEP,
3) wzory: świadectwa złożenia Lekarskiego Egzaminu Państwowego i
świadectwa złożenia Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego,
4) tryb powoływania i odwoływania członków komisji egzaminacyjnych.
3. Skutki społeczne.
Większość w/w regulacji nie powoduje skutków społecznych, bowiem rozwiązanie te
są zawarte w obecnie obowiązujących aktach wykonawczych.
Zmiana umożliwiająca rozszerzenie procedury odwoławczej polegająca na
możliwości zgłoszenia zastrzeżenia do pytania testowego, w terminie 3 dni od dnia
złożenia LEP albo L-DEP (a nie jak dotychczas w dniu składania egzaminu).
wychodzi naprzeciw oczekiwaniom zdających, a także sprzyjać podwyższeniu jakości
przygotowywanych pytań egzaminacyjnych. Zastrzeżenia do pytania testowego
będzie rozpatrywała, w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia ich wniesienia,
dodatkowa komisja powołana przez dyrektora CEM.
Wprowadzenie opłaty za egzamin LEP i L-DEP składany po raz czwarty i kolejny lub
składany w języku obcym zdyscyplinuje lekarzy do przystępowania do egzaminu w
wyznaczonym terminie.
4. Skutki finansowe.
Proponowane zmiany wprowadzają zasadę pobierania opłat od lekarzy za LEP i LDEP
składany po raz czwarty i kolejny lub składany w języku obcym. Opłata ta ma
stanowić dochód budżetu państwa. Maksymalna wysokość wynagrodzenia dla
10
członków komisji egzaminacyjnej, obecnie ustalana przez dyrektora CEM w ramach
środków przyznanych na działalność CEM, będzie uregulowana w ustawie.
Członkom komisji egzaminacyjnych będzie przysługiwało wynagrodzenie za udział w
posiedzeniu komisji w wysokości nie wyższej niż 10% przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, a także zwrot kosztów
podróży i zakwaterowania oraz diety na zasadach określonych w przepisach o
należnościach przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju,
III. Wprowadzenie tzw. modułowego systemu specjalizacji z jednoczesną
likwidacją podziału specjalizacji na podstawowe i szczegółowe
1. Stan obecny.
Obecnie odbywanie specjalizacji lekarskich reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia
z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów,
zgodnie z którym specjalizacje dzielą się na podstawowe i szczegółowe. Warunkiem
rozpoczęcia przez lekarza specjalizacji szczegółowej, jest posiadanie tytułu
specjalisty w odpowiedniej (w rozumieniu w/w rozporządzenia) specjalizacji
podstawowej, przez co okres szkolenia wynosi przeciętnie 7-8 lat w zależności od
rodzaju specjalizacji.
2. Proponowane zmiany
Zgodnie z zasadami stanowienia prawa do ustawy zostaną wprowadzone przepisy
regulujące zasady naboru i odbywania specjalizacji lekarskich oraz prawa i obowiązki
nakładane na lekarzy uczestniczących w procesie specjalizacji, jak również na
wszystkie pozostałe podmioty realizujące zadania związane z procesem
specjalizacji.
11
Lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu będzie mógł rozpocząć dowolną
specjalizację (obecnie zaliczaną do podstawowych lub szczegółowych), dzięki czemu
okres odbywania specjalizacji powinien wynosić 5-6 lat.
Szkolenie specjalizacyjne w określonej dziedzinie medycyny składać się będzie z
dwóch modułów: podstawowego i specjalistycznego. Tylko niektóre specjalizacje
będą jednomodułowe, składające się z modułu jednolitego, właściwego dla danej
specjalizacji.
Moduł podstawowy powinien zawierać treści uniwersalne dla określonej grupy
specjalizacji, jak również wybrane zagadnienia obecnie nauczane w trakcie stażu
podyplomowego (m.in. obowiązkowy kurs i egzamin z dziedziny ratownictwa
medycznego). Moduł specjalistyczny będzie bezpośrednio związany z przedmiotem
specjalizacji i powinien zawierać wiedzę ściśle specjalistyczną.
Ponadto przewiduje się, że lekarz uczestnik dziennych studiów doktoranckich będzie
mógł ubiegać się o przyznanie rezydentury.
3. Skutki społeczne
Proponowane zmiany skrócą okres uzyskiwania specjalizacji określanych obecnie
jako szczegółowe. Spowoduje to szybsze uzyskiwanie przez lekarzy specjalizacji,
obecnie zaliczanych do szczegółowych, co spowoduje szybszy dopływ
specjalistycznej kadry lekarskiej do systemu opieki zdrowotnej. Po zaliczeniu modułu
podstawowego, lekarz będzie mógł zmienić specjalizację na inną lub po odbyciu
odpowiedniego modułu specjalistycznego uzyskać kolejną w krótszym czasie.
4. Skutki finansowe.
Proponowane zmiany skracające okres szkolenia w zakresie obecnych specjalizacji
szczegółowych spowodują proporcjonalne zmniejszenie kosztów szkolenia
specjalizacyjnego w ramach rezydentury.
Skróceniu okresu specjalizacji pozwoli na znaczące zwiększenie liczby rezydentur, a
tym samym zwiększy dopływ specjalistów do systemu ochrony zdrowia.
IV. Uregulowanie ustawowe warunków i zasad akredytacji jednostek
prowadzących specjalizację/staże kierunkowe lekarzy i lekarzy dentystów
12
1. Stan obecny
Obecnie zasady akredytacji jednostek prowadzących specjalizację reguluje
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie
specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów.
Akredytacja jest postępowaniem, które określa, czy dana placówka i realizowany
program specjalizacji spełniają ustalone wymogi i prowadzi do nadawania
jednostkom uprawnień do szkolenia specjalizacyjnego, po spełnieniu ustalonych
kryteriów.
Podstawowe warunki, które musi spełnić jednostka uprawniona do
specjalizacji:
- zatrudnianie kadry o odpowiednich kwalifikacjach (lekarze posiadający tytuły
specjalisty),
- posiadanie sprzętu i aparatury niezbędnej do realizacji zadań określonych
programem specjalizacji,
- udzielanie odpowiedniego rodzaju świadczeń zdrowotnych,
- zapewnianie realizacji dyżurów medycznych przewidzianych w programie
specjalizacji.
Spełnienie powyższych warunków, po ich pozytywnym zweryfikowaniu, wiąże się z
wpisaniem jednostki na listę Ministra Zdrowia jednostek uprawnionych do
prowadzenia specjalizacji i przyznaniem jej określonej liczby miejsc szkoleniowych.
2. Proponowane zmiany
Większość proponowanych zmian jest obecnie uregulowana w aktach
wykonawczych, natomiast konieczność przeniesienia tych regulacji do ustawy wynika
z obowiązujących zasad stanowienia prawa.
Uregulowanie ustawowe warunków i zasad akredytacji jednostek prowadzących
specjalizację ma na celu zapewnienie właściwej jakości kształcenia
specjalizacyjnego, a jednocześnie zwiększenie liczby miejsc szkoleniowych.
Proponuje się, aby uregulowania ustawowe dotyczyły warunków zasadniczych,
natomiast warunki szczegółowe związane ze specyfiką danej specjalizacji będą
wynikały z programu specjalizacji, zatwierdzonego dla każdej specjalizacji przez
Ministra Zdrowia. W celu zwiększenia liczby miejsc szkoleniowych przewiduje się
wprowadzenie możliwości wspólnego ubiegania się przez dwie, trzy lub więcej
13
jednostek o uzyskanie uprawnień do szkolenia. W tym przypadku lekarz rezydent
będzie zawierał umowę z jednostką wiodącą.
3. Skutki społeczne
Wprowadzenie możliwości wspólnego ubiegania się przez dwie, trzy lub więcej
jednostek o uzyskanie uprawnień do szkolenia przyczyni się do zwiększenia liczby
jednostek uprawnionych oraz zwiększenia liczby miejsc szkoleniowych.
4. Skutki finansowe
Działanie to nie spowoduje skutków finansowych.
V. Zmiana przepisów dotyczących przyznawania miejsc szkoleniowych na dane
postępowanie kwalifikacyjne do specjalizacji lekarskich – przyznawanie i
rozdział rezydentur na poszczególne województwa i dziedziny przez Ministra
Zdrowia oraz uruchamianie wszystkich pozostałych wolnych miejsc
szkoleniowych przez właściwego wojewodę
1. Stan obecny
Obecnie zarówno rezydentury, jak i pozostałe miejsca szkoleniowe przyznaje
Minister Zdrowia.
2. Proponowane zmiany
Proponuje się przyznawanie i rozdział rezydentur na poszczególne województwa i
dziedziny przez Ministra Zdrowia oraz uruchamianie wszystkich pozostałych wolnych
miejsc szkoleniowych przez właściwego wojewodę.
3. Skutki społeczne
Zmiana ta zwiększy dostęp do specjalizacji lekarskich
4. Skutki finansowe
Zmiana ta nie spowoduje dodatkowych kosztów dla budżetu państwa.
14
VI. Uregulowanie ustawowe obowiązków i praw oraz zasad powoływania
kierowników specjalizacji
1. Stan obecny
Obecnie prawa i obowiązki oraz zasady powoływania kierownika specjalizacji
reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie
specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów, zgodnie z którym kierownikiem specjalizacji
może być lekarz posiadający II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty w dziedzinie
medycyny będącej przedmiotem szkolenia specjalizacyjnego oraz wykonujący swój
zawód na podstawie stosunku pracy w wymiarze pełnego etatu.
2. Proponowane zmiany
Proponuje się przeniesienie do ustawy obecnie uregulowanych rozporządzeniem
obowiązków i praw oraz zasad powoływania kierowników specjalizacji. Nowym
rozwiązaniem przewidywanym w ustawie będzie umożliwienie pełnienia funkcji
kierownika specjalizacji przez osoby zatrudnione w ramach umowy cywilnoprawnej
(tzw."kontrakt"). Kierownikiem specjalizacji będzie lekarz posiadający II stopień
specjalizacji lub tytułu specjalisty w dziedzinie medycyny będącej przedmiotem
szkolenia specjalizacyjnego, a w uzasadnionych przypadkach w pokrewnej
dziedzinie medycyny. Podmiot prowadzący specjalizację będzie zobowiązany do
zawarcia umowy, która będzie regulowała wzajemne zobowiązania między
podmiotem akredytowanym a kierownikiem specjalizacji.
3. Skutki społeczne
Proponowane zmiany zwiększą możliwości prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego
lekarzy, bowiem coraz więcej lekarzy specjalistów (potencjalnych kierowników
specjalizacji) jest zatrudnionych na podstawie "kontraktów”.
4. Skutki finansowe
Proponowane zmiany nie spowodują skutków dla budżetu państwa.
VII. Uregulowanie ustawowe zasad opracowywania programów specjalizacji
1. Stan obecny
15
Obecnie zasady opracowywania programów specjalizacji lekarskich reguluje
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie
specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów.
2. Proponowane zmiany
Zgodnie z zasadami stanowienia prawa do ustawy zostaną wprowadzone przepisy
określające ramowe zasady konstruowania programu specjalizacji w odniesieniu do
wszystkich dziedzin. Nowy art. 16e będzie stanowił, iż lekarz odbywa szkolenie
specjalizacyjne na podstawie programu specjalizacji ustalonego dla danej dziedziny
medycyny z uwzględnieniem odpowiedniego modułu. Natomiast lekarz będący
żołnierzem w czynnej służbie wojskowej w ramach odbywanego szkolenia
specjalizacyjnego będzie zobowiązany odbyć i zaliczyć szkolenie uzupełniające,
odpowiednie dla danej dziedziny medycyny, w zakresie wynikającym ze specyfiki
służby wojskowej i potrzeb obronności kraju, na podstawie programu
uzupełniającego. Program każdej specjalizacji będzie zawierał: zakres wymaganej
wiedzy teoretycznej i wymaganych umiejętności praktycznych, które lekarz jest
obowiązany opanować w trakcie szkolenia specjalizacyjnego, z uwzględnieniem
elementów danej dziedziny medycyny oraz dziedzin pokrewnych, w szczególności
elementów farmakologii klinicznej, farmakoekonomiki, onkologii, medycyny
paliatywnej, medycyny ratunkowej, promocji zdrowia i zdrowia publicznego; formy i
metody pogłębiania i uzupełniania wiedzy teoretycznej oraz nabywania i
doskonalenia umiejętności praktycznych, a w szczególności: kurs specjalizacyjny
wprowadzający w pierwszym roku odbywania szkolenia specjalizacyjnego,
obejmujący podstawy kształcenia opartego na wiarygodnych informacjach
medycznych, kurs w zakresie ratownictwa medycznego, kurs w dziedzinie zdrowia
publicznego, kurs w zakresie prawa medycznego, szkolenie i uczestniczenie w
wykonywaniu oraz wykonywanie w ustalonej liczbie określonych zabiegów lub
procedur medycznych, staże kierunkowe obejmujące określony zakres wiedzy
teoretycznej i umiejętności praktycznych, pełnienie dyżurów medycznych w
określonych dziedzinach medycyny oraz samokształcenie. Ponadto każdy program
specjalizacji będzie dookreślał okres trwania szkolenia specjalizacyjnego, formy i
metody kontroli realizacji programu specjalizacji wraz z oceną wiedzy teoretycznej i
nabytych umiejętności praktycznych oraz staż potwierdzający posiadanie
16
umiejętności praktycznych określonych programem, kolejność i sposób składania
poszczególnych części Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego oraz ich zakres
merytoryczny. Ustawa będzie także regulowała zasady opracowywania programów
specjalizacji, w tym zasady powoływania, działania i wynagradzania członków
zespołów, którzy będą je opracowywać. Wykaz modułów podstawowych, wykaz
specjalizacji posiadających wspólny moduł podstawowy, wykaz modułów jednolitych,
właściwych dla danej specjalizacji oraz ramowe programy specjalizacji – określone
zostaną w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw zdrowia. Ponadto w
drodze odrębnego rozporządzenia wydanego przez Ministra Obrony Narodowej, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, zostaną określone programy
uzupełniające dla danej specjalizacji, uwzględniające nabycie przez lekarza
dodatkowej wiedzy do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonej dziedzinie
medycyny, w zakresie i na warunkach wynikających ze specyfiki służby wojskowej i
potrzeb obronności kraju.
3. Skutki społeczne
Skrócenie okresu specjalizacji oraz modyfikacja programów specjalizacji pozwolą na
szybsze uzyskiwanie tytułu specjalisty, a zatem przyspieszenie dopływu specjalistów
do systemu opieki zdrowotnej.
4. Skutki finansowe
Proponowane zmiany nie spowodują dodatkowych skutków finansowych.
Finansowanie opracowania programów specjalizacji będzie się odbywało na
dotychczasowych zasadach, w ramach środków przekazywanych w dotacji dla
Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej „CMKP”.
VIII. Uregulowanie ustawowe zasad przeprowadzania Państwowego Egzaminu
Specjalizacyjnego
1. Stan obecny
Lekarz uzyskuje tytuł specjalisty po zdaniu trzyczęściowego Państwowego Egzaminu
Specjalizacyjnego (PES), który obejmuje egzamin testowy, egzamin ustny i egzamin
praktyczny. Lekarz może zdawać PES maksymalnie cztery razy.
2. Proponowane zmiany
17
Proponuje się ograniczenie PES do dwóch części: testowej i ustnej (likwidacja
egzaminu praktycznego). Część praktyczna PES może być zawarta w egzaminie
ustnym z wyłączeniem procedur inwazyjnych.
Ponadto proponuje się umożliwienie lekarzom przystępowanie do PES po raz piąty i
kolejny aż do pozytywnego złożenia PES.
3. Skutki społeczne
Po module podstawowym przewiduje się przeprowadzenie testowego egzaminu
zaliczającego ten moduł.
4. Skutki finansowe
Przeprowadzenie testowego egzaminu zaliczającego moduł podstawowy, stanowiący
I część PES, będzie wymagało przeznaczenia dodatkowych środków finansowych
dla CEM. Przyjmując, że egzamin testowy kosztuje obecnie około 38 tys. zł w jednej
dziedzinie, szacunkowy roczny koszt ( dwie sesje) wyniesie około 532 tys. zł( 7
rodzajów modułów x 2 sesje x 38 tys.).
Organizacja i przeprowadzanie PES jest procesem ciągłym, a ewentualne
wprowadzenie opłaty za zdawanie PES po raz czwarty i kolejny będzie stanowiło
dochód budżetu państwa.
IX. Zróżnicowanie uposażenia rezydenta w zależności od etapu stażu
specjalizacyjnego i dziedziny specjalizacji
1. Stan obecny.
Obecnie wszyscy lekarze rezydenci otrzymują wynagrodzenie w wysokości co
najmniej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw
bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok ogłaszanego przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor
Polski" w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku,
2. Proponowane zmiany
18
Ustawa regulować będzie zasady zróżnicowania wynagrodzenia lekarzy rezydentów.
Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego, będzie zróżnicowana ze
względu na:
1) dziedzinę medycyny, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne w ramach
rezydentury, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzin uznanych za priorytetowe;
2) rok odbywania szkolenia specjalizacyjnego w ramach rezydentury.
Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego będzie określana w drodze
rozporządzenia wydawanego przez Ministra Zdrowia.
3. Skutki społeczne
Zróżnicowanie wynagrodzenia lekarzy rezydentów powinno zachęcić lekarzy do
podejmowania specjalizacji w dziedzinach priorytetowych, w których konsultanci
krajowi zgłaszają szczególne niedobory kadry specjalistycznej. Dla tej grupy lekarzy
przewiduje się najwyższe wynagrodzenia.
4. Skutki finansowe.
Finansowanie rezydentur będzie się odbywało jak dotychczas w ramach środków
przyznanych na rezydentury.
X. Wprowadzenie procesu monitorowania systemu specjalizacji
1. Stan obecny
Obecne przepisy prawne nie przewidują monitorowania systemu specjalizacji.
2. Proponowane zmiany
Monitorowanie systemu specjalizacji będzie prowadziło Centrum Medyczne
Kształcenia Podyplomowego w oparciu o działające zespoły ekspertów powoływane
do opracowywania programów specjalizacji.
3. Skutki społeczne
Monitorowanie systemu specjalizacji podwyższy jakość szkolenia specjalizacyjnego i
usprawni działanie systemu.
19
4. Skutki finansowe
Proponowane zmiany nie spowodują dodatkowych skutków finansowych.
Finansowanie opracowania programów specjalizacyjnych odbywa się w ramach
środków przekazywanych w ramach dotacji dla CMKP.
XI. Wprowadzenie zasad wynagradzania członków Państwowych Komisji
Specjalizacyjnych
1. Stan obecny
Obecnie przepisy prawne nie regulują wysokości wynagrodzenia członków PKS. PKS
powołuje i wynagradza wojewoda.
2. Proponowane zmiany
Proponuje się, aby członkom PKS przysługiwało wynagrodzenie za udział w
posiedzeniu komisji w wysokości nie wyższej niż 10% przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” a także zwrot kosztów
podróży i zakwaterowania oraz diety na zasadach określonych w przepisach o
należnościach przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju.
3. Skutki społeczne i finansowe
Finansowanie członków PKS będzie się odbywało tak jak dotychczas w ramach
środków wojewody, natomiast ustawa ureguluje jej maksymalną wysokość.
XII. Ponadto, do ustawy zostaną przeniesione regulacje z obecnie
obowiązujących aktów wykonawczych, dotyczące:
1) przystępowania do procesu specjalizacji - lekarz będzie mógł składać dokumenty
o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego jeżeli: posiada prawo wykonywania
zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; złożył LEP albo LDEP albo posiada
20
tytuł specjalisty lub specjalizację I lub II stopnia; nie toczy się w jego sprawie
postępowanie, o którym mowa w dotychczasowym art. 11 lub 12 ustawy.
2) postępowanie kwalifikacyjne będzie obejmowało ocenę formalną wniosku o
rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego oraz postępowanie konkursowe, gdy liczba
kandydatów do odbycia szkolenia specjalizacyjnego będzie większa niż liczba miejsc
szkoleniowych. W postępowaniu konkursowym uwzględniać się będzie :
a) wynik LEP albo LDEP - jeżeli lekarz nie posiada odpowiedniej specjalizacji I
lub II stopnia bądź tytułu specjalisty;
b) wynik egzaminu w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia albo
PES, albo wynik LEP, albo LDEP, na podstawie którego lekarz może uzyskać
najkorzystniejszą liczbę punktów w tym postępowaniu - jeżeli posiada
odpowiednią specjalizację I lub II stopnia bądź tytuł specjalisty;
W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej kandydatów ubiegających się
o miejsce szkoleniowe w tej samej dziedzinie i w tym samym postępowaniu
identycznej liczby punktów za LEP albo L-DEP, albo liczby punktów za
egzamin w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia albo PES,
dodatkowym kryterium będzie jak dotychczas średnia ocen uzyskana w
okresie studiów liczona do dwóch znaków po przecinku a w przypadku
uzyskania takiej samej liczby punktów również za średnią ocen z okresu
studiów będzie przeprowadzać się rozmowę kwalifikacyjną mającą na celu
dokonanie oceny zaangażowania lekarza w zakres wybranej dziedziny
medycyny oraz motywacji do podjęcia szkolenia specjalistycznego w tej
dziedzinie. Rozmowę kwalifikacyjną przeprowadzać będą powoływane przez
wojewodę Państwowe Komisje Specjalizacyjne (PKS). W ustawie zostaną
uregulowane zasady powoływania i działania Państwowej Komisji
Specjalizacyjnej. Ponadto, ustawa uwzględniać będzie także tryb odwoławczy
od decyzji PKS.
3) ustawa regulować będzie także zasady odbywania specjalizacji przez lekarzy
stanowiąc podobnie jak w obecnie obowiązującym rozporządzeniu, iż lekarz
będzie mógł odbywać szkolenie specjalizacyjne na podstawie umowy o pracę
zawartej z podmiotem prowadzącym specjalizację na czas określony wynikający z
programu szkolenia specjalizacyjnego, w której określa się szczegółowy tryb
odbywania szkolenia i zakres wzajemnych zobowiązań, zwanej dalej
„rezydenturą”. Lekarz będzie mógł również odbywać szkolenie specjalizacyjne, w
21
ramach pozostałych wolnych miejsc szkoleniowych, w podmiotach prowadzących
specjalizację:
a) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub określony z
podmiotem prowadzącym specjalizację w danej dziedzinie medycyny, w której
określa się tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego i zakres wzajemnych
zobowiązań na czas trwania szkolenia specjalizacyjnego;
b) w ramach płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas
trwania szkolenia specjalizacyjnego na podstawie odrębnych przepisów;
c) na podstawie umowy o pracę zawartej z innym podmiotem niż podmiot
prowadzący specjalizację na czas nieokreślony, zapewniającym realizację
części programu szkolenia specjalizacyjnego w zakresie samokształcenia,
szkolenia i uczestniczenia w wykonywaniu oraz wykonywanie ustalonej liczby
określonych zabiegów lub procedur medycznych, pełnienie dyżurów
medycznych, które lekarz jest obowiązany pełnić w czasie realizacji programu
szkolenia specjalizacyjnego, w liczbie określonej w tym programie, nie mniej
niż 3 dyżury w miesiącu, i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych
udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej
części programu w podmiocie prowadzącym specjalizację lub odpowiednio w
podmiocie prowadzącym staż kierunkowy;
d) na podstawie umowy cywilnoprawnej o szkolenie specjalizacyjne, zawartej z
podmiotem prowadzącym specjalizację, w której określa się szczegółowy tryb
odbywania szkolenia i zakres wzajemnych zobowiązań na czas trwania jego
trwania;
e) poszerzenia zajęć programowych dziennych studiów doktoranckich o program
szkolenia specjalizacyjnego, zgodny z kierunkiem tych studiów i udzielonego
urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, a po ukończeniu tych studiów -
w trybie określonym w pkt 1-4.
Lekarz będący żołnierzem w czynnej służbie wojskowej lub pełniący służbę w
zakładzie opieki zdrowotnej, który utworzył Minister Obrony Narodowej, będzie
odbywał szkolenie specjalizacyjne w trybie określonym przez Ministra Obrony
Narodowej, a lekarz będący funkcjonariuszem, pełniący służbę w formacji
podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub w zakładzie opieki
zdrowotnej utworzonym przez tego ministra, będzie odbywał szkolenie
22
specjalizacyjne w trybie określonym przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych. Ponadto ustawa będzie regulowała zasady odbywania
specjalizacji przez lekarzy cudzoziemców.
4) zostanie utrzymana zasada, iż w uzasadnionych przypadkach minister właściwy
do spraw zdrowia będzie mógł uznać dotychczasowy dorobek zawodowy i naukowy
lekarza za równoważny z realizacją programu specjalizacji w nowej dziedzinie
medycyny, nieobjętej dotychczasowym systemem szkolenia specjalizacyjnego i
podjąć decyzję o dopuszczeniu lekarza do PES.
5) będzie utrzymany dotychczasowy obowiązek odbywania szkolenia
specjalizacyjnego przez cały okres jego trwania w czasie równym czasowi pracy
lekarza zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 32g
ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr
14, poz. 89, z późn. zm) oraz pełnienia dyżurów lub pracy w systemie zmianowym
lub równoważnym w maksymalnym czasie pracy dopuszczonym przepisami o
zakładach opieki zdrowotnej. Wyjątkiem będzie możliwość odbywania specjalizacji w
innym czasie przez lekarzy pełniących czynną służbę wojskową. Ustawa będzie
także określała zasady wynagradzania lekarzy, którzy w czasie realizacji specjalizacji
pełnią dyżury medyczne. Wynagrodzenia za pełnione dyżury medyczne przez
lekarzy rezydentów będą obciążać jednostkę zatrudniającą rezydenta.
6) kolejnym rozwiązaniem zawartym w ustawie będzie możliwość zaliczenia okresu
pracy i szkolenia ( przed rozpoczęciem specjalizacji) do okresu specjalizacji w
wymiarze 1/2 a nie jak dotychczas 1/3 okresu trwania specjalizacji oraz możliwość
uzyskania rezydentury na dokończenie specjalizacji – planowane jest zwiększenie
dotychczasowego okresu z 1/3 na 1/2 okresu odbywania specjalizacji. Jest to
realizacja postulatu lekarzy uczestników studiów doktoranckich, którzy specjalizację
rozpoczynają w trakcie studiów doktoranckich i często do zakończenia pozostaje im
ok. 1/2 okresu specjalizacji, wobec czego są zmuszeni do realizacji pozostałej części
specjalizacji w formie umowy cywilnoprawnej. Zostanie natomiast utrzymana zasada,
iż okres trwania szkolenia specjalizacyjnego może być przedłużony nie więcej niż o
połowę okresu trwania tego szkolenia z wyjątkiem sytuacji, które przewiduje obecnie
obowiązujące rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarskich. Okres trwania
szkolenia specjalizacyjnego może być dodatkowo przedłużony w stosunku do lekarzy
żołnierzy w czynnej służbie wojskowej o czas pełnienia służby poza granicami
23
Rzeczypospolitej Polskiej albo oddelegowania do pełnienia służby w innej jednostce
wojskowej.
7) utrzymana zostanie także zasada, iż lekarz w czasie trwania danego szkolenia
specjalizacyjnego może odbywać tylko jedno szkolenie specjalizacyjne a lekarz, który
uzyskał tytuł specjalisty w trybie rezydentury, nie może ubiegać się ponownie o
odbywanie innego szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydentury. Wyjątkiem
będzie możliwość odbywania specjalizacji po raz drugi w trybie rezydentury jedynie w
specjalnościach priorytetowych.
8) ustawa będzie także regulowała zadania wojewody w systemie specjalizacji
lekarskich - wojewoda będzie prowadził rejestr lekarzy i lekarzy dentystów
odbywających specjalizację na obszarze danego województwa a CMKP rejestr
lekarzy odbywających specjalizację na terenie całego kraju, obejmujący
przekazywane dane dwa razy do roku przez wojewodę, Ministra Obrony Narodowej
oraz ministra właściwego do spraw administracji.
9) ustawa określi rolę wojewody, CMKP, CEM w organizacji szkolenia
specjalizacyjnego z uwzględnieniem dotychczasowych uprawnień wymienionych
organów oraz zmian wynikających z planowanej nowelizacji.
Rozwiązania szczegółowe dotyczące sposobu realizacji specjalizacji zawarte będą w
rozporządzeniach wykonawczych Ministra Zdrowia, Ministra Obrony Narodowej, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia.
Zaproponowane regulacje procesu specjalizacji są korzystne dla lekarzy i powinny
spotkać się z akceptacją środowiska lekarskiego.
Skutki prawne
Wprowadzenie w/w zmian wymaga nowelizacji ustawy o zawodach lekarza i lekarza
dentysty, która oprócz zmian wskazanych powyżej, obejmie uchylenie przepisów,
które nie będą miały zastosowania w przypadku wprowadzenia proponowanych
zmian oraz wprowadzenie przepisów przejściowych takich jak:
24
- wprowadzenie przepisów regulujących wykonywanie zawodu przez lekarza, który
posiada ograniczone prawo wykonywania zawodu,
- określenie, iż z uwagi na konieczność dokonania istotnych zmian w programie
studiów, staż podyplomowy nie będzie obowiązywał lekarzy, którzy uzyskają dyplom
po 1 stycznia 2016 r. (w przepisach przejściowych zostanie uregulowana sytuacja
lekarzy, którzy uzyskali dyplom lekarza po dniu wejścia w życie ustawy i nie później
niż do dnia 31 grudnia 2015 r., poprzez zobowiązanie tych lekarzy do odbycia stażu
podyplomowego na zasadach obowiązujących przed wejściem w życie projektowanej
ustawy),
- w celu utrzymania ciągłości systemu specjalizacji jednostka organizacyjna
uprawniona do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego na podstawie
dotychczasowych przepisów będzie podmiotem prowadzącym specjalizację, o
którym mowa w ustawie, komisje egzaminacyjne, powołane na podstawie
dotychczasowych przepisów będą pełniły swoje funkcje do czasu powołania komisji
egzaminacyjnych zgodnie z nowymi przepisami, kierownicy specjalizacji oraz lekarze
specjaliści kierujący stażem kierunkowym wyznaczeni na podstawie
dotychczasowych przepisów będą pełnić swoje funkcje do czasu zakończenia
szkolenia, którym kierują; szkolenie specjalizacyjne, będzie prowadzone zgodnie z
programami specjalizacji ustalonymi na podstawie dotychczasowych przepisów do
czasu wydania rozporządzeń na podstawie nowych przepisów,
- tytuł lekarza specjalisty uzyskany na podstawie dotychczasowych przepisów,
będzie tytułem lekarza specjalisty, o którym mowa w nowych przepisach.
Zgodnie z zasadami stanowienia prawa do ustawy zostaną wprowadzone przepisy
regulujące zasady naboru i odbywania specjalizacji lekarskich oraz prawa i obowiązki
nakładane na lekarzy uczestniczących w procesie specjalizacji, jak również na
wszystkie pozostałe podmioty realizujące zadania związane z procesem specjalizacji.
Dokument pochodzi ze strony Ministerstwa Zdrowia ->www.mz.gov.pl