13.07.2010
DALSZY CIĄG SPRAWY PIĄTEGO TERMINU PES
Okazało się że jałowa wymiana kolejnych pism z urzędnikami może stanowić inspirację do podjęcia niekonwencjonalnych działań.
Otóż w pismie ->protest-pes.pl.tl/Czy-Buczy%26%23324;ski-k%26%23322;amie-f--O-%26%23322;amaniu-zasad-jeszcze-raz-.-.htm które stanowi odpowiedź na jedno z moich podań o dopuszczenie do PES po raz piąty jest zawarta insynuacja jakoby konsultant krajowy w dziedzinie chorób wewnętrznych nie stosując się do ograniczeń zawartych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213 poz.1779 z późń zm.) popełnił przestępstwo przekroczenia uprawnień. Przestępstwo to mogłoby polegać na dopuszczeniu do PES po raz 4-ty w 18 m-cy od 3 podejścia (co może być sprzeczne z zapisami w/w rozporządzenia). Rozstrzygnięcie czy w istocie konsultant krajowy popełnił przestępstwo jest dla nas niezwykle ważne, oto dlaczego:
Jeśli udowodnimy (fakty oczywiste jest najtrudniej udowodnić), że konsultant krajowy nie popełnił przestępstwa, a w istocie działał w ramach obowiązującego prawa, to znaczy że to prawo obowiązuje wszystkich !
Będzie to oznaczać, że istniała osoba, obywatel który wiedział o przysługującym mu prawie do zwrócenia się z prośbą do konsultanta krajowego o wyrażenie zgody na zdawanie PES na w/w zasadach. W istocie rzeczy nie jest ważne czy konsultant miał obowiązek wyrazić na to zgodę, a fakt że obywatel miał prawo wystąpić z taką prośbą. O pełni przysługujących im praw nie wiedział ogół zdających (mówiąc kolokwialnie ”coś ktoś wiedział, coś tam załatwił a inni „mniej równi wobec prawa” nic o tym nie wiedzieli).
Pragnę zauważyć że będziemy mieli tu :
1- zaniedbanie przez osoby odpowiedzialne za zorganizowanie PES obowiązku poinformowania zdających o wszystkich przysługujących im prawach.
2- ewidentne złamanie prawa przez instytucje państwowe poprzez dyskryminację obywateli.
Nie wiem z jakich przyczyn obywatel zdający PES nie przystąpił po raz 4-ty do egzaminu po 12-tu miesiącach od 3-go (zdrowotnych czy innych), ale ja przystępując do 4-tego „ostatecznego” terminu po 12-tu miesiącach od 3-go terminu byłem chory (odpowiednia dokumentacja medyczna istnieje )- gdybym wiedział o przysługujących mi prawach z pewnością zwróciłbym się do konsultanta krajowego o przesuniecie egzaminu PES na kolejną sesję egzaminacyjną.
Ponadto jeśli udowodnimy, że nie obowiązuje § 36. 4 to nie obowiązuje także § 36. 1 rozporządzenia (mówiący o ograniczeniu liczby podejść do PES do maksymalnie 4-ch)- bo przecież konsultant krajowy nie jest obowiązany stosować się do ograniczeń w/w rozporządzenia.
Dowód, że postępowanie konsultanta krajowego mieści się w ramach obowiązującego prawa:
Jeśli założymy, że Pan prof. dr hab. n. med. Jacek Imiela naruszył prawo to znaczy, że nie postępował cyt.: „w trybie określonym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213, poz 1779)”.
To w tej sytuacji dyrektor CEM podpisując się na dyplomie specjalizacji pod stwierdzeniem: „...i złożeniu państwowego egzaminu specjalizacyjnego w dniu... przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w trybie określonym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213, poz 1779)” poświadczył nieprawdę, co jest przestępstwem opisywanym przez Kodeks Karny:
art. 271 § 1. „Funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia
dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej
znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Jako praworządny obywatel, pomimo że dla mnie jest oczywiste że nie doszło do popełnienia przestępstwa to kierując się cyt. „Ponadto, pragniemy Pana poinformować, że zgodnie z art. 304 § l Kodeksu postępowania karnego, każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policji” ->protest-pes.pl.tl/Odpowied%26%23378;-Dyrektora-Departamentu-z-dnia-28-.-01-.-2010-r-.htm, sporządziłem doniesienie o przestępstwie do stosownej prokuratury.
Prokuratura wydała postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z powodu niezaistnienia przestępstwa !!!
W związku z tym zamierzam się ponownie zwrócić o dopuszczenie do PES po raz piąty, trudno w tej sytuacji wyobrazić sobie odmowę ( nie wiem może mam za małą wyobraźnie) . Pragnę zauważyć że ewentualna odmowa (wg mojego prawnika) stanowiła będzie podstawę do wytoczenia sprawy przeciwko Państwu o dyskryminację.
Swoje „kolejne podanie o 5-ty termin” opublikuję w ciągu najbliższych 2-ch dni , może ktoś z Państwa zdających zrobi podobnie składając analogiczne pismo.
JEDNA WAŻNA UWAGA:
Fakt, że w wypadku udokumentowanej choroby zdającego dochodzi do utraty terminu stanowi dyskryminację, w związku z czym w kwietniu 2010 złożyłem skargę do Trybunału Konstytucyjnego.
Wojciech Buczyński
DONIESIENIE O POPEŁNIENIU PRZESTĘPSTWA
Lubin, 20 maja 2010 r.
lek. med. Wojciech Buczyński
ul.
Do
Prokuratora Rejonowego
w Łodzi-Górnej
ZAWIADOMIENIE
o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu
Działając na podstawie art. 304 § 1 kpk, składam zawiadomienie o popełnieniu przez Dyrektora Centrum Egzaminów Medycznych prof. dr hab. n. med. Stanisława Orkisza przestępstwa określonego w art. 271 § 1 k.k., polegającego na tym, że jako funkcjonariusz publiczny i zarazem osoba uprawniona do poświadczenia dokumentu jakim jest dyplom o uzyskaniu tytułu specjalisty, poświadczył w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne.
Proszę zatem o wszczęcie postępowania przygotowawczego i podjęcie niezbędnych czynności dowodowych w celu ukarania sprawcy tego czynu.
Uzasadnienie:
Profesor dr hab. n. med. Stanisław Orkisz pełni funkcję Dyrektora Centrum Egzaminów Medycznych. Do jego zakresu obowiązków należy między innymi wystawianie dyplomów o uzyskaniu tytułu specjalisty. Dyplom taki profesor Stanisław Orkisz wystawił także w stosunku do lekarza XXXXXXXXXXXX – Członka Okręgowej Izby Lekarskiej w XXXXXX. W dyplomie tym Stanisław Orkisz poświadczył, iż lek. med. XXXXXXXXXXXX uzyskał tytuł specjalisty z chorób wewnętrznych po złożeniu Państwowego Egzaminu Specjalistycznego (dalej PES) przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w trybie określonym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów ( Dz. U. Nr 213, poz. 1779 ). Jednakże takowe poświadczenie jest niezgodne z rzeczywistością. Otóż zgodnie z § 36 ust. 4 w/w rozporządzenia w razie trzeciego negatywnego wyniku PES lub upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, lekarz może przystąpić do PES w czwartym ostatecznym terminie, jeżeli PKE uzna, że zaistniały okoliczności uzasadniające dopuszczenie tego lekarza do PES. Czwarty ostateczny termin wyznacza się w nieprzekraczalnym terminie 1 roku, licząc od terminu egzaminu wyznaczonego po raz trzeci.
W przypadku lekarza XXXXXXXXXXXX Państwowa Komisja Egzaminacyjna złamała procedury przewidziane w przytoczonym przepisie i dopuściła go do egzaminu po upływie rocznego nieprzekraczalnego terminu. Zatem ze względu na ominięcie przez PKE trybu egzaminacyjnego względem lekarza XXXXXXXXXXXX, niedopuszczalnym było poświadczenie przez profesora Stanisława Orkisza w dyplomie tegoż lekarza, iż uzyskał on tytuł specjalisty z chorób wewnętrznych po złożeniu państwowego egzaminu specjalistycznego przed PKE w trybie określonym w/w rozporządzeniem. Wskazać również należy, iż profesor Orkisz zdawał sobie znakomicie sprawę z naruszenia, do którego doszło w przypadku lekarza XXXXXXXXXXXX, a tym samym z czynu, którego się dopuścił. Do łamania procedur przez PKE w zakresie terminów egzaminów dochodzi bowiem niezwykle rzadko i to za wiedzą i akceptacją dyrektora CEM.
W tym miejscu nadmienić można, iż czyn zabroniony nazywany fałszem (fałszerstwem) intelektualnym dokumentu statuuje przepis art. 271 k.k. Czyn ten polega na poświadczeniu nieprawdy w dokumencie przez osobę uprawnioną (upoważnioną ) do jego wystawienia. Zatem sprawcą przestępstwa z art. 271 k.k. może być funkcjonariusz publiczny oraz każda osoba, która ma prawo dokument wystawić. Ponadto sprawca tego czynu ma prawną możliwość sporządzenia dokumentu jednakże treść tego dokumentu jest niezgodna z obiektywną rzeczywistością. Dokument tu omawiany jest zatem autentyczny i wystawiony we własnym imieniu przez osobę do wystawienia takiego dokumentu uprawnioną. Poświadczenie nieprawdy w dokumencie może dotyczyć jedynie okoliczności mającej znaczenie w obrocie prawnym zatem prawnie nieobojętnej. Uprawnienie zaś do wystawienia dokumentu i poświadczenia nieprawdy w jego treści, gdy ma ona znaczenie prawne, może mieć dowolne źródło. Może nim być przepis prawa, orzeczenie sądu, decyzja administracyjna, a także umowa (o pracę, cywilnoprawna). Dla realizacji znamion tego czynu nie ma znaczenia czy mamy do czynienia z dokumentem publicznym czy też dokumentem prywatnym. Realizacja znamion czynu zależy nie tyle od samego dokumentu co od jego wystawcy. Co więcej zważyć należy, że sprawcą tego czynu może być nie tylko urzędnik, zatem wyżej wymieniony podział dokumentów na publiczne i prywatne nie ma na gruncie art. 271 k.k. żadnego znaczenia.
Z uwagi na powyższe wnoszę jak na wstępie.
Wojciech Buczyński
