Zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie przez Państwową Komisję Egzaminacyjną w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych.
W dniu 15-go grudnia 2009 wysłałem „Zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie przez Państwową Komisję Egzaminacyjną w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych „
Niezrozumiałe dla mnie jest to, że wielokrotnie wszystkie prominentne osoby z Panem profesorem dr hab. Jackiem Imielą Konsultantem krajowym w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych włącznie, wypowiadały się o niemożliwości zmiany limitu podejść do PES bez zmiany ustawodawstwa a jednocześnie uzyskanie odmowy na piśmie od właściwego organu (tj. Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych) w przewidzianym przez kodeks postępowania administracyjnego terminie okazało się niemożliwe. W związku z czym jestem zmuszony skierować do Pani Minister poniższe „zażalenie”.
Pragnę zwrócić Państwu uwagę na zapis „Analizy prawnej”: „organu wyższego stopnia nad PKE”. Prawnicy Ministerstwa Zdrowia mogą zastosować wybieg polegający na stwierdzeniu, że zgodnie z ustawą PKE jest instytucją całkowicie niezależną, nie istnieje żaden „organ wyższego stopnia”, i odesłać zażalenie do rozpatrzenia przez samą PKE. Będzie to dowód na to że prawo w tym przypadku jest wadliwe, a ponadto nasze państwo stanie się niczym „bananowa republika”, gdzie urzędnicy sami rozpatrują skierowane przeciwko nim skargi obywateli.
Oczywiście nie należy się zniechęcać, postępowanie to jakkolwiek nieco przedłuży naszą walkę o zniesienie limitu podejść do PES, ale w najmniejszym stopniu nie wpłynie na jej reultat (a nawet poprawi naszą sytuacje w konfrontacji państwo- dyskryminowany obywatel )
Analiza prawna:
Państwowa Komisja Egzaminacyjna w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych jest organem publicznym i jako taką obowiązują ją przepisy k.p.a. w zakresie terminów załatwiania spraw wskazane w tej ustawie, a więc: powinna wydać decyzję o dopuszczeniu, lub nie, lekarza do egzaminu w terminie 1 miesiąca, lub 2 miesięcy - jeśli sprawę uzna za szczególnie skomplikowaną. W przypadku nie udzielenia odpowiedzi we wskazanym okresie przysługuje zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia nad PKE którym to organem jest odpowiedni organ nadrzędny lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku - organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością. W związku z powyższym organem właściwym wydaje się być w przedmiotowej sprawie Minister Zdrowia.
TREŚĆ ZAŻALENIA:
Wojciech Buczyński Lubin dn.15.12.2009
ul.
59-300 Lubin
wojciech.buczynski@gmail.com
Sz. P. Minister Zdrowia dr Ewa Kopacz
Ministerstwo Zdrowia
ul. Miodowa 15
00-952 Warszawa
Zażalenie
na niezałatwienie sprawy w terminie
Na podstawie art. 37 k.p.a. wnoszę o:
1) wyznaczenie Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych terminu do udzielenia odpowiedzi na podanie do dopuszczenia do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego z Chorób Wewnętrznych w sesji wiosennej 2010 roku,
2) wyjaśnienia przyczyn niezałatwienia sprawy w terminie.
Uzasadnienie
W motywach wystąpienia z przedmiotowymi wnioskami wskazałem, że zachodzą okoliczności uzasadniające dopuszczenie mnie do złożenia egzaminu specjalizacyjnego z chorób wewnętrznych. W mojej ocenie taką możliwość otworzyła bowiem decyzja Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, kiedy w sesji jesiennej 2008 roku pięćdziesięciu egzaminowanym zmieniono ocenę niedostateczną z części testowej na pozytywną, umożliwiając tym samym przejście do dalszego etapu egzaminu.
Mając na uwadze fakt, że w tym konkretnym przypadku nie wymagano zmiany przepisów ustawowych, akcentowano natomiast kompetencje i suwerenność Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, umożliwiające jej przedsiębranie takich czynności, wyrażam przekonanie, że nie było przeszkód dla zastosowania takiej samej praktyki w sesji marcowej 2009 r., a także iż nie ma takich przeszkód jeśli chodzi o dopuszczenie mnie do kolejnego egzaminu specjalistycznego.
Podobne rozwiązanie powinno, w mojej ocenie, mieć również zastosowanie podczas sesji egzaminacyjnej w 2009 roku, co jednak nie nastąpiło. Skoro bowiem w ubiegłym roku już raz odstąpiono od obowiązującej procedury przeprowadzania egzaminu, dano tym samym podstawy dla podobnej interpretacji przepisów podczas każdego następnego egzaminu.
Należy bowiem podnieść, że im bardziej niedookreślone są przesłanki podjęcia decyzji, tym bardziej szczegółowe, pełne i przekonujące winno być uzasadnienie powodów podjęcia przez dany podmiot konkretnego rozstrzygnięcia. Tymczasem zabrakło takiego wyczerpującego wyjaśnienia powodów odmowy zmiany wyników egzaminu w części testowej w sesji w 2009 roku. Podnoszenie że podstawą dla takich działań może być wyłącznie uprzednie przeprowadzenie zmian ustawowych nie zasługuje na aprobatę, skoro w 2008 roku, nie poszukiwano dla zmiany procedur egzaminacyjnych uzasadnienia ustawowego.
Uprawnione jest zatem, w mojej ocenie, twierdzenie, że doszło do naruszenia art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej tj. zasady sprawiedliwości społecznej oraz zasady równości obywateli wobec prawa. Zasadą powinno być bowiem jednakowe traktowanie wszystkich zdających, a stosowanie zróżnicowanych kryteriów prowadzi do wniosku, że doszło do złamania w/w zasad. Z obowiązku respektowania tych zasad nie jest bowiem zwolniony żaden organ, w tym również i Państwowa Komisja Egzaminacyjna.
Naczelną zasadą polskiego porządku prawnego jest bowiem zasada równości obywateli wobec prawa (art. 32 Konstytucji), która jednak, wbrew standardowi demokratycznego państwa prawnego, doznała uszczerbku. Podobnie zresztą jak również eksponowana w konstytucji zasada niedyskryminowania w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym.
Zgodnie bowiem z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 listopada 1997 roku konstytucyjna zasada równości oznacza nakaz jednakowego traktowania wszystkich obywateli w obrębie określonej klasy (“kategorii”). Wszystkie podmioty charakteryzujące się w równym stopniu daną cechą istotną, relewantną powinny być traktowane równo, a więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących (sygn. akt K. 22/97, OTK ZU nr 3-4/1997, poz. 41).
W nakreślonej przeze mnie sytuacji, uzasadnione jest oczekiwanie zapewnienia wszystkim przystępującym do egzaminu równych szans, tym bardziej zaś zasadny jest wniosek o dopuszczenie do kolejnego, piątego, Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego z chorób wewnętrznych.
Pomimo jednak upływu dwumiesięcznego terminu od dnia złożenia wniosku, Państwowa Komisja Egzaminacyjna nie wydała żadnej decyzji w niniejszej sprawie. Nie powiadomiła mnie również o przyczynach zwłoki w załatwieniu sprawy.
W tym stanie rzeczy niniejsze zażalenie jest uzasadnione.
Z poważaniem
Wojciech Buczyński
